***
Travmatik, zorlu, sıkıntılı dönemlerde hayatın rutinlerine sarılmak hep iyi geldi bana. Güçlü olmamı, iyileşmemi, normalleşmemi sağladı. Sabah kalkıp dişleri fırçalamanın, bakkaldan sigara almanın, her sabah işe gitmenin, temizlik yapmanın yaşama bağlayıcı, tedavi edici olduğunu düşünüyorum. Çok küçük yaşlardan itibaren içgüdüsel olarak destek aldığım bu rutinlik meselesinin psikolojik temelleri olduğunu taaa okul yıllarında psikolojiye merak salıp da okuduğum dönemlerde öğrenmiştim.
Alışkanlık oluşturulması ya da rutinlerin kırılması, travmalardan ya da bağımlılıklardan kurtulmak için kullanılmasının dışında pek tabi ki kapitalizmin baş neferi pazarlamacı ve reklamcıların da strateji belirlerken sarıldıkları temel bir araç. Bkz. gözlük camı silme spreyine ya da evin her bir m2 si için ayrı temizleyiciye gerçekten ihtiyacım var mı? Elbette yok. Sadece bu ürünler bizlerin hassasiyetlerini hedefleyen bir işaret yaratıyor ve o ürünün kullanımını rutin haline getirdiği ölçüde 'başarılı' oluyor. DR ın indirim bölümünde denk gelip okumaya başladığım alışkanlıkların gücü işte bunu anlatıyor. Çok mu lazım çok mu ufuk açıcı? Yooo değil 100lerce sayfa aynı şeyi anlatıyor, ben bitirince burada 3 cümle ile özetlerim :)
