Yalnız hissederim ben kendimi çoğu zaman...Benden başka kimse bilmez, tümüyle anlamaz kırmızı rugan ayakkabılarımın bana ne ifade ettiğini, neden mutlu olduğumu, neden mutsuz olduğumu, neden sustuğumu, o filmde neden ağladığımı, neden durup dururken sinirlendiğimi, hırçınlaştığımı... Bilirim kendi kendime yarattığımı bu ıssızlığı; ben kapatmışımdır kapılarımı dış dünyaya. Severim böyle olmayı, güçlü hissederim kendini, hayatımdaki her şeyin tek sorumlusu olmak hoşuma gider. Severim sevmesine de, insan bazen dinlenmeyi istiyor hayatta, sırtını güvendiği bir yere yaslayıp soluklanmayı...Kimse yargılamasın istiyor yaptıklarını, sevilmek için varlığı yeterli olsun istiyor. İşte o zamanlarda diyorum ki:
"İyi ki varsın Babacım"
Dünya üzerinde beni hiç birşey beklemeden seven, sevecek olan, varlığımla mutlu olan, beni her gördüğünde gözlerinin içi gülen koca yürekli adam... Artık dizinin dibindeki küçük kızın olmasam da, biliyorum ki sen her zaman yanımdasın; ne zaman yorulsam, sıkılsam, bunalsam; sadece ve sadece sevgiye, elimi sıkıca tutacak birine ihtiyacım olsa yanımda olacaksın.
Babalar gününüz kutlu olsun :))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder