Tarihe not dusulsun

Ailemizin en minigi, derinimiz dunyaya gozlerini acti bugun. Binlerce kilometre otede. Kalbim pirpirdi kac aydir, saglikla dunyaya gelsin, annesinin koynunda huzur bulsun, babasinin kollarinda uyusun dıye. Zor bır dogum oldu, annesının canını cok yaktı ama hepsı bıttı ıste. Tum bencıllıgımle, bana, halasına benzesın ıstıyorum. Ne bana ne de bir baskasina benzemeyecegini bilerek.

Bu gece zor bir gece, iyilesmek toparlanmak icin biraz zamana ihtiyaci var canlarimin. Yanlarinda olamamak ellerini tutamamak boguyor beni. Sanki orada olsaydim her sey daha kolay olacak gibi. Herkes fazla bir ben eksigim. Gibi.

Iyi ki dogdun kuzum.

Downturn

Kabus gibi bir ulkede yasiyoruz. Ve yasanan hic bir sey yeni degil. Tekerrur. Bu topraklar uzerinde yasayan insanlar da hic de oyle sonnnn derece hosgorulu, ahlakli, erdemli olmadi. Cok temel insani degerlerimiz eksik. Medeniyetimiz noksan. Kimse bana ekonomiden cevre ulke olmaktan somurulmekten ve dunyanin super guclerinden bahsetmesin. Evet bunlar cok onemli konusulmasi gereken meseleler. Ama bahsettigim o degil. Temel insani deger diyorum.

Hediye nedir? Ne değildir? Bence.

1-Hediye, sevdiğin, değer verdiğin insanların gözlerinde küçük pırıltılar yaratacak, onları mutlu edecek, belki bir ihtiyaçlarını karşılayacak paylaşıma verilen addır. Değeri, sanıldığının aksine fiyatı/bedeli ile değil, yarattığı etki ile ölçülmelidir; ki hiç bir duygunun değeri 3 gr 5 kg 1 milyon gibi somut birimlerle hesaplanamayacağından, ancak ve ancak hissedilir.

2-Hediye verme eylemi, içten gelir ve hangi gün yapılacağına kişi kendisi karar verir. Doğru zaman, sevgililer günü anneler günü X günü A günü değildir çoğu zaman. Madde 1'in gerçekleşmesine bu günlerden biri vesile olduysa durum pek de vahim değildir; ama bu belirli günlerde görev bilinciyle hediye alınması, tüm ilişkilerde görev bilinci ile yapılan her şey gibi değersiz ve önemsizdir.