Downturn

Kabus gibi bir ulkede yasiyoruz. Ve yasanan hic bir sey yeni degil. Tekerrur. Bu topraklar uzerinde yasayan insanlar da hic de oyle sonnnn derece hosgorulu, ahlakli, erdemli olmadi. Cok temel insani degerlerimiz eksik. Medeniyetimiz noksan. Kimse bana ekonomiden cevre ulke olmaktan somurulmekten ve dunyanin super guclerinden bahsetmesin. Evet bunlar cok onemli konusulmasi gereken meseleler. Ama bahsettigim o degil. Temel insani deger diyorum.



Sabah kapida karsilastigin komsuna gunaydin demek. Otobus sirasinda senden once geleni dirsekleyerek onune gecmeye calismamak. Her ne sebeple olursa olsun bir insan oldugunde bunun uzuntusunu hissetmek sessizce ve tum ictenliginle. Evini bahceni kapinin onunu temiz tutmak. Norvecte okul oncesi egitimde kullanilan oyuncaklarin cinsiyetci olmamasi konusu tartisiliyor mesela su aralar. Kore ise egitim duzeyi kalitesiyle ugrasiyor. Dunya. Istedigim bahsettim bekledıgım seyler de bu asamalar degil hani. Basic. Degisime en temelden baslamak gerek devrim ondan sonra gelir belki. Gelir mi? 

Ilk kez, buralardan kacip gitme, o cok sevdigim metaforla anlatirsam hayatimi bir bavula sigdirma ve yeni bir baslangic yapma istegi duyuyorum. Bilmem belki herkes hissediyor bu sikismisligi?

Bu makro dertlerimi bir kenara koyup kendi kucuk dunyama donersem... Mutsuzum bu aralar. Sanirim sagligim da cok yerinde degil. Sabah 5 teki instagram postlarimdan anlasiliyordur belki. Sevgili doktorum gurkan beye de fenalik getiriyor bu halim, yılda bır kez sacmasapan ve ona endise veren semptomlarla gidiyorum kendisine. Testler vs standart. Sonuc "sen yoga falan yapsana" ya baglanıyor "sorun beynınde" dıyor patron bana. Kendime vakit ayiramiyorum. Ya da tam istedigim gibi mi olmuyor kafami kurcalayan beni huzursuz eden hic bir seyi kenara birakamiyor muyum? Haftaya runatolia var. Ben antremansizligin dibindeyim. Cok kotu bir performansim olacak bunalimina girmisken tam... Bugun sakatlandim sanirim. Su an bu satirlari iPad klavyesinden sol elimle yaziyorum. Aksam basit bir istasyon antremaninda dustum. Aradiginiz bilegime su an ulasilamiyor. Bence cok ciddi bir sey degil de. Bence :) aci esigim fazla yuksek bakalim sabaha ne olacak? Artik eski spor performansima sahip olmadigimi biliyordum da. Bu kadar kotu olacagini tahmin etmiyordum. Hiz denge esneklik yerlerde. Ama hirs hala yerinde. Sonuc? Basarisiz (neye gore kime gore?) kaygisi, fiziksel yetersizligin bunalimi ve sakatlik. Hayir bi deneyin hirsi kendim de bir anlasam... Yaslaninca ne yapacagim acaba? Doganin kanunu, birak sporu bazi gunluk isleri bile yapamaz hale geldigimde? Otenazi bir haktir ve serbest birakilmalidir.
Gec oldu ve sacmaliyorum galiba.