Discovery
Ben bütün bu manasız iç sıkıntılarından senin var olduğunu hatırlayarak sıyrılıyorum
Her şey yeni, her şey etkileyici. Başımızda kavak yelleri. Sesi, konuşması. Evindeki pikap, çantasındaki kitap. Ben n ve ş lerin üstüne basa basa heyecanla anlatırken belki de saçmasapan bir
19 Aralık 2018 Çarşamba
24 Ekim 2018 Çarşamba
8 Ekim 2018 Pazartesi
Beş Şehir
Ankara
Her geçişimde şaşırıyorum hala girişteki Kazan tabelasının yerini Kahramankazan'ın almasına. O kadar işte. Başka şaşırtıcı bir şey olmuyor Ankara'da. Koca bir lunaparka çevrilme çabasına inat,
Her geçişimde şaşırıyorum hala girişteki Kazan tabelasının yerini Kahramankazan'ın almasına. O kadar işte. Başka şaşırtıcı bir şey olmuyor Ankara'da. Koca bir lunaparka çevrilme çabasına inat,
30 Mayıs 2018 Çarşamba
Paradigma Kayması
Kendimi o kadar çok özdeşleştirmiştim ki Gregor Samsa ile, bir gün kitaptaki o dönüşüm gerçek oldu ve bedenimi hiç bilmediğim bambaşka bir ortamda sırt üstü debelenirken buldum. İlişkilerim, işim, kendim... Değişmiş, dönüşmüştü; başkalaşıyordu. Bu devinimle, adaptasyonla geçti son zamanlarım. Geçiyor.
19 Şubat 2018 Pazartesi
Rüzgarda Salınan Söğüt Dalına Öykünmek
Vücudunun tüm ağırlığını matına bırak.
Geç oldu çık artık, kalanını yarına bırak.
İlişkilerini akışına bırak.
Saçlarını kendi haline bırak.
Başkaları için endişelenmeyi bırak.
Hepsini ütüleme, bırak.
Yoksulluğu, yoksunluğu, kötülüğü, çirkinliği sen mi yarattın, sen mi istedin, bırak...
Bu saatten sonra değiştiremezsin, bırak.
Olmasa ne olur ki, bırak.
***
Peki nasıl? Biliyorum, ben ellerimi çeksem de döner dünya, akar sular, gelir geçer uygarlıklar, aşık olur insanlar, büyür çocuklar... Bana susayan dünya değil ki; benim, tırnaklarımla ellerimle ona tutunan, sarılan. Bu benim varlığıma anlam bulma çabam.
Geç oldu çık artık, kalanını yarına bırak.
İlişkilerini akışına bırak.
Saçlarını kendi haline bırak.
Başkaları için endişelenmeyi bırak.
Hepsini ütüleme, bırak.
Yoksulluğu, yoksunluğu, kötülüğü, çirkinliği sen mi yarattın, sen mi istedin, bırak...
Bu saatten sonra değiştiremezsin, bırak.
Olmasa ne olur ki, bırak.
***
Peki nasıl? Biliyorum, ben ellerimi çeksem de döner dünya, akar sular, gelir geçer uygarlıklar, aşık olur insanlar, büyür çocuklar... Bana susayan dünya değil ki; benim, tırnaklarımla ellerimle ona tutunan, sarılan. Bu benim varlığıma anlam bulma çabam.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)